Estres,
fatiga,
cansancio,
agobio,
deseperación,
cotidianidade que non podo afrontar,
paralise,
incapacidade manifesta...
Superación?
Supervivencia
martes, noviembre 29, 2005
miércoles, noviembre 23, 2005
Verbas prestadas
Sabe Cansaço Feliz ?
Um tantinho de preguiça
Sono atrasado que nunca ponho em dia
Saudade chatinha a oprimir o peito
Livro na cabeceira esperando ser lido
Idéias na cabeça
Muito trabalho,
Planilhas, auditorias, fechamento de balanço (argh)
E-mails no meio do dia que me fazem sorrir
E assim alivia meu cansaço
Um beijo cheio de vontade de se dar
As horas passando
Outras horas e horas sem você
Na verdade com você, sempre com você
Tudo que é dito
E tudo que não é dito
Subentendido
Delicado
Meus dias
Assim são sentidos...
Ana D.
Precioso blog:
http://muitoalemdoceuazul.zip.net/
Um tantinho de preguiça
Sono atrasado que nunca ponho em dia
Saudade chatinha a oprimir o peito
Livro na cabeceira esperando ser lido
Idéias na cabeça
Muito trabalho,
Planilhas, auditorias, fechamento de balanço (argh)
E-mails no meio do dia que me fazem sorrir
E assim alivia meu cansaço
Um beijo cheio de vontade de se dar
As horas passando
Outras horas e horas sem você
Na verdade com você, sempre com você
Tudo que é dito
E tudo que não é dito
Subentendido
Delicado
Meus dias
Assim são sentidos...
Ana D.
Precioso blog:
http://muitoalemdoceuazul.zip.net/
martes, noviembre 22, 2005
Diccionario de andar por casa
Opotimismo: modo irracional de afrontar tarefas difíciles que non imposibles das que garanten estabilidade económica e tempo suficiente para desfrutala nun intervalo indefinido de tempo.
miércoles, noviembre 16, 2005
martes, noviembre 15, 2005
lunes, noviembre 14, 2005
Diccionario de andar por casa
Puntos suspensivos:
- Modo fácil de deixar calquera enumeración aberta, ás aportacións alleas ou ós arrepentimentos propios.
- Expresión recurrente da miña incapacidade de pechar calquera razonamento con coherencia.
- Petición discreta de resposta, invitando a completar o que non se di e polo tanto pedindo a aprobación do que se adiviña sen dicirse.
- Expresión bendita de ...
Microbichos de volta
Moito me jode frenar ritmo de todo por estar enferma. Finde estropeado por tremendo dor de garganta aderezado con febre e dor de cabeza. Eso que os médicos chaman "malestar xeral" cobrou sentido de repente
Nin estudiar, nin salir por ahí, nin desfrute da mellor compaña... Un desastre.
Agora que parece que xa toquei fondo e vou a mellor tócame recuperar o tempo perdido.
Nin estudiar, nin salir por ahí, nin desfrute da mellor compaña... Un desastre.
Agora que parece que xa toquei fondo e vou a mellor tócame recuperar o tempo perdido.
jueves, noviembre 10, 2005
martes, noviembre 08, 2005
lunes, noviembre 07, 2005
Te quiero
Tus manos son mi caricia
mis acordes cotidianos
te quiero porque tus manos
trabajan por la justicia
si te quiero es porque sos
mi amor mi cómplice y todo
y en la calle codo a codo
somos mucho más que dos
tus ojos son mi conjuro
contra la mala jornada
te quiero por tu mirada
que mira y siembra futuro
tu boca que es tuya y mía
tu boca no se equivoca
te quiero porque tu boca
sabe gritar rebeldía
si te quiero es porque sos
mi amor mi cómplice y todo
y en la calle codo a codo
somos mucho más que dos
y por tu rostro sincero
y tu paso vagabundo
y tu llanto por el mundo
porque sos pueblo te quiero
y porque amor no es aureola
ni cándida moraleja
y porque somos pareja
que sabe que no está sola
te quiero en mi paraíso
es decir que en mi país
la gente vive feliz
aunque no tenga permiso
si te quiero es porque sos
mi amor mi cómplice y todo
y en la calle codo a codo
somos mucho más que dos.
mis acordes cotidianos
te quiero porque tus manos
trabajan por la justicia
si te quiero es porque sos
mi amor mi cómplice y todo
y en la calle codo a codo
somos mucho más que dos
tus ojos son mi conjuro
contra la mala jornada
te quiero por tu mirada
que mira y siembra futuro
tu boca que es tuya y mía
tu boca no se equivoca
te quiero porque tu boca
sabe gritar rebeldía
si te quiero es porque sos
mi amor mi cómplice y todo
y en la calle codo a codo
somos mucho más que dos
y por tu rostro sincero
y tu paso vagabundo
y tu llanto por el mundo
porque sos pueblo te quiero
y porque amor no es aureola
ni cándida moraleja
y porque somos pareja
que sabe que no está sola
te quiero en mi paraíso
es decir que en mi país
la gente vive feliz
aunque no tenga permiso
si te quiero es porque sos
mi amor mi cómplice y todo
y en la calle codo a codo
somos mucho más que dos.
Mario Benedetti
Suscribirse a:
Entradas (Atom)