jueves, junio 30, 2005

curioso estado


A verdade e que ultimamente sintome soa, é o mesmo tempo non teño paciencia para estar con niguén. e como se permanentemente me faltase ou me sobrase algo: sempre xente.
Imaxino que no fondo non é máis que unha frustración tonta, por non poder estar con quen quero estar.
demasiado cansa aldo ultimamente...
Coma o tempo de novo estou revolta.
Estou orgullosísima desta planta, foi a primeira desta casa a xa leva dous cambios de maceta. Todo un éxito!

No hay comentarios: