Eu o que quero é vivir na ignorancia...
é unha frase que ultimamente ten dado moito xogo nas miñas ceas cosa amigas.
Vai ser que é porque non fondo todas sabemos o dificil que resulta ignorar certas cousas ou a certas persoas, e o fácil que sería se en realidade non coñecesemos aquelo que agora pretendemos ignorar.
¿que queremos ignorar?
Eu querería ignorar algunhas cousas que me foron ditas, esquecelas, borralas... poder seguir crendo que chega un momento no que as cousas e as persoas non deberían poder esfumarse da túa vida sen máis. E sen menos.
Fago todos os días voto pola ignorancia de certas cousas, pero inevitablemente fracaso. Canto máis intento que algo non esté presente, máis se multiplican os recordos, os afectos, as preocupacións...
No fondo non quero vivir na ignorancia. Como ninguén.