O horror volve...
Esta vez máis lonxe, pero non hai moita diferencia.
Caótico, absurdo, inxusto...
Non hai motivo, non hai criterio...
So hai morte e medo, moito medo. Todo ese medo que queda despois, o que che acelera o respirar, o que non deixa que durmas, o que fai que non podias despegarte das persoas que queres sen medo a perdelas...
Un medo que nin os abrazos máis fondos poden curar.
Un medo que cada vez está en máis xente.
Un atentado en certo modo eterno.
No hay comentarios:
Publicar un comentario